Wyprawa studyjna – okolice Prenzlau
Kolejną wyprawą objąłem kościoły usytuowane pomiędzy Prenzlau i Gramzow.
Pierwszy obiekt położony był w miejscowości Lützlow. Przepiękna kamienna świątynia z XIII wieku nosząca ślady XIX wiecznej przebudowy. Zachwyciła monumentalnością wieży zachodniej z pięknym portalem w przyziemiu i dwoma okulusami powyżej. Zmiana zwieńczenia wieży, rażąco nieudolna.
Kolejny kościół znajdował się w pobliskim Hohengüstow. Świątynia będzie kłopotliwą do klasyfikacji, wzniesiona bowiem w pod koniec XIII wieku z kamienia, została w późniejszych okresach obmurowana cegłą. Fragmenty kamiennych ścian dobrze widoczne są w przyziemiu wieży. Ascetyczne wnętrze zepsute zostało niestety pokryciem stropu belkowego pilśnią, a wewnętrznych ścian kruchty wieżowej boazerią.
Nieco dalej na północ, w niewielkiej wsi Weselitz zastałem kamienny kościół wzniesiony w XIII wieku. W połowie XIX wieku został przebudowany, a do ściany zachodniej nawy dobudowano ceglaną wieżę na palnie kwadratu. Z cegły wykonano też wschodni szczyt w prezbiterium oraz przemurowano kamienne ościeża okien. W narożniku południowo-wschodnim nawy budowniczowie kościoła umieścili kamienną kwadrę z motywem szachownicy.
Kolejna granitowa perełka znajdowała się w pobliskim Falkenwalde. Układ złożony z prostokątnej nawy i wyodrębnionego prostokątnego prezbiterium, od zachodu zamknięty został masywem wieży krytej poprzecznym dachem dwuspadowym. W szczytach zespoły blend przemurowane w cegle. Niektóre z okien również zostały przemurowane w XIX wieku. Plac kościelny otoczony został kamiennym murem z bramami wjazdowymi.
Po przeciwnej stronie szosy Prenzlau-Gramzow odnalazłem XIII wieczny kamienny kościół usytuowany na niewielkim naturalnym wyniesieniu w centrum wsi Bertikow. W podstawie zachodniej ściany wieży osadzono trójuskokowy portal z wydzieloną ozdobnymi głowicami archiwoltą. Także krawędzie ościeży ozdobione zostały naprzemiennie holkielem i wałkiem. Również okna zostały osadzone w ozdobnych, ostrołukowo zamkniętych wnękach. Koronę murów zwieńczono kamiennymi kwadrami z wklęsłym profilowaniem.
Nieco dalej na północ natrafiłem na kolejny granitowy zabytek, usytuowany w centrum miejscowości Bietikow. XIII wieczna kamienna budowla z masywem zachodniej wieży góruje nad wiejską zabudową. W XVIII wieku dobudowano kruchtę południową. Wieża nie posiadała pierwotnie zewnętrznego wejścia, a na wyższe kondygnacje prowadził ciąg komunikacyjny wykonany w grubości muru. Większość okien została przemurowana.
Kolejny obiekt znajdował się we wsi Seelübbe. XIII wieczna budowla z dobudowaną pod koniec XIX wieku neoromańską wieżą zachodnią. Plac kościelny zarośnięty uniemożliwiał zrobienie lepszych ujęć. W ścianach nawy widoczne ślady zamurowanych okien i portalu.
Przepiękną drogą, wytyczoną wzdłuż jeziora Unteruckersee, dotarłem do wsi Seehausen. W połowie XVIII wieku w centrum wiejskiej zabudowy wzniesiono kościół o konstrukcji szkieletowej. Miejsce to ma jednak starszą metrykę. Nad częścią zachodnią nawy wzniesiono niewielką wieżę dachową o planie kwadratu. W otoczeniu zieleni i w letnim słońcu, odrestaurowana świątynia robi pozytywne wrażenie.
Ostatni kościół odwiedzony tego dnia zlokalizowany był w miejscowości Blankenburg. Kamienna budowla, usytuowana w centrum zabudowy na naturalnym wyniesieniu, powstała w XIII wieku. Wieżę zachodnią na planie kwadratu dobudowano pod koniec XVIII wieku. Obecnie trwa remont świątyni.
Zacząłem od miejscowości Potzlow. Okazały kościół złożony z prostokątnej nawy i nieco szerszej wieży zachodniej wzniesiono w XIII wieku. Po pożarze, który wybuchł w połowie XVIII wieku został częściowo przebudowany. Zmieniono wykrój otworów okiennych, a nadbudowę wieży wymurowano z cegły. Kolejnym kościołem była granitowa budowla w miejscowości Strehlow. Prosty układ salowy z nadbudowaną nad zachodnia partią nawy wieżą dachową o konstrukcji szkieletowej. W narożniku północno-wschodnim zakrystia zamknięta dachem pulpitowym. Posuwając się dalej na północ dotarłem do miejscowości Zollchow. Niewielka kamienna świątynia powstała w XIII wieku, jednak w późniejszych stuleciach została przebudowana. Wieża dachowa kryta szpiczastym hełmem. Jeszcze dalej na północ, we wsi Röpersdorf tuż przed Prenzlau, zastałem kolejną XIII wieczną budowlę wykonaną z kamienia. Niestety i ten kościół został rozbudowany i przebudowany w XIX stuleciu. Na szczęście zachował się zdobiony blendami szczyt i zakrystia. Odbijając ponownie na południe dotarłem do miejscowości Sternhagen. Uderzyła mnie dysproporcja pomiędzy wielkością kościoła i otaczającej go niewielkiej osady. Salowa budowla, niemal ascetyczna w swej formie, powstała być może z fundacji klasztornej. Wieża dachowa nadbudowana została wtórnie. Na zachodniej ścianie wieży, nad portalem, zachowała się kamienna kwadra z tajemniczym rytem geometrycznym. Po powrocie zapoznałem się też z bogatym wyposażeniem wnętrza tego kościoła. Objeżdżając jezioro Sternhagener dotarłem do wsi Lindenhagen. Usytuowany w centrum wsi kościół wzniesiono z kamienia w XIII wieku przebudowując go w późniejszych okresach. Otrzymał klasyczny układ złożony z prostokątnej nawy, wydzielonego kwadratowego w palnie prezbiterium oraz nieco szerszej wieży zachodniej. Nastawę dobudowano w cegle w późniejszym okresie. Zakrystię zamkniętą dachem pulpitowym, sytuowano w tym wypadku po stronie południowej. Dalej na południe znajdowała się miejscowość Pinnow. Niewielki salowy kościół wzniesiono w XIII wieku. Wieżyczka dachowa pochodzi z późniejszego okresu. Ciekawy jest portal południowy osadzony w trójkątnej wnęce, niestety przemurowany. Po bokach umieszczono kwadry z rytem florystycznym.
