Architektura Pomorza

 

Duża wieś o średniowiecznym rodowodzie, ulicówka, położona na drodze międzynarodowej nr E65 w odległości ok. 6 km na północ od Pyrzyc.

- Wieś wymieniona została po raz pierwszy w 1220 roku, przy okazji darowania przez księcia Kazimierza II części dochodów ze wsi na uposażenie Kolegiaty Mariackiej w Kołobrzegu.

- W roku 1344 książę Otto przekazał część wsi rycerzowi Koldenbeck.

- Na przestrzeni XVI-XVIII wieku właścicielami wsi były kolejno rodziny von Plotz, von Duringshofen i von Tummley.

- Kościół pochodzi z 1569 roku. Ufundowała go rodzina von Plotz na miejscu wcześniejszej świątyni.

- W roku 1899 został przebudowany i odnowiony.

- Przed rokiem 1945 wieś i majątek należały do rodziny Messnerów.

- Poświęcony 20 września 1945 roku.

Kościół usytuowano pośrodku wsi na niewielkim placu ograniczonym zabudową folwarczną i parkiem dworskim. Jest to budowla salowa, orientowana, wzniesiona na planie prostokąta bez wyodrębnionego prezbiterium. Wszystkie ściany wymurowano z kamienia narzutowego w stylu późnogotyckim. Cegły użyto jedynie w detalu architektonicznym: obramienia okien, blend i górna kondygnacja wieży.

 

Najbardziej dekoracyjną jest elewacja wschodnia, rozczłonkowana dużym, dwudzielnym oknem o ostrołukowo zamkniętych, uskokowych ościeżach, obecnie zamurowanym. W szczycie, blendy o uskokowych, ostrołukowych ościeżach w układzie piramidalnym. Krawędzie szczytu zdobione są kostkowymi sterczynami.

 

Elewacje północna i południowa niemal bliźniaczo rozczłonkowane oknami o ostrołukowych ościeżach. W narożniku północno-wschodnim dobudowano zakrystię na planie czworokąta, kryta blaszanym dachem pulpitowym. Ściany jej wykonane są z cegły maszynowej, współczesnej, w elewacji północnej dwa niewielkie ostrołukowe okna.

 

Wnętrze kryte jest stropem drewnianym, belkowanym i blaszanym dachem dwuspadowym.

 

Od strony zachodniej w roku 1899 dobudowano neogotycką wieżę na planie kwadratu. Część dolna, ceglana, z portalem od zachodu o mocno rozglifionych, ostrołukowych, uskokowych ościeżach. Górne kondygnacje wykonane w całości w cegle zdobione są płytkimi blendami o półokrągłym wykroju i oknami szczelinowymi pośrodku. Wieńczą ją dwa szczyty rozczłonkowane lizenami przechodzącymi w sterczyny oraz blendami. Kryta jest blaszanym dachem dwuspadowym.

 

Plac kościelny otoczony ceglanym murem jeszcze do niedawna pełnił rolę cmentarza, zachowało się kilka nagrobków.

We wnętrzu zachowały się:

- Barokowy ołtarz ambonowy z 1720 roku, bogato rzeźbiony i dekorowany. Przeniesiony ostatnio w całości na boczną ścianę i nieużytkowany.

- XVIII wieczny obraz olejny na płótnie przedstawiający Chrzest Jezusa.

- Płyta herbowa ówczesnego właściciela majątku, relief w kamieniu z napisem, Bertram Plotze 1569.

- Dwa XIX wieczne dzwony.

- XIX wieczne ławki i empora chórowa.

- XVIII wieczne świeczniki.