BABINEK ( Heinrischsdorf )
Wieś folwarczna położona przy trasie Gryfino – Banie, w odległości 4 km na zachód od Lubanowa. W średniowieczu osada wchodziła w skład domeny bańskich Templariuszy i przez nich zapewne została założona. W okresie nowożytnym mieścił się tu folwark z kamienno-ceglanymi zabudowaniami oraz pałacem z XVIII wieku i parkiem krajobrazowym.
Źródła
Architektura:
Kościół usytuowano w centrum wsi przy skrzyżowaniu dróg. Wzniesiony został pierwotnie na planie prostokąta, bez wieży i wyodrębnionego prezbiterium. W XVIII wieku dobudowano wieżę o konstrukcji ryglowej, zwieńczoną latarniom. Na przełomie XIX i XX wieku świątynię zniszczoną pożarem przebudowano; od podstaw wybudowano nową wieżę, przedłużono prezbiterium zamykając je apsydą.
Obecnie, budowla posiada plan prostokąta zamkniętego od wschodu półkolistą apsydą a od zachodu wieżą. U zbiegu północnej elewacji wieży z korpusem nawowym dobudowano zakrystię. Salowe wnętrze przykryto stropem belkowanym i dachem dwuspadowym. Elewacjom nadano formę neoromańską i otynkowano, przesłaniając całkowicie relikty pierwotnego założenia. Ściany wzniesiono z głazów narzutowych nieznacznie tylko przyciosanych, o dość regularnym wątku z zastosowaniem warstw wyrównawczych. Dokładnie obrobiono jedynie narożniki. XIX wieczne elementy oraz detale architektoniczne wykonano w cegle.
Elewacja północna posiada dwa okna o prostych ościeżach zamkniętych półokrągło oraz jedno okno o złożonym (architektonicznym) wykroju. W połowie swej wysokości przedzielone jest ono gzymsem okapnikowym. W dolnej strefie znajdują się dwa otwory okienne o prostokątnych ościeżach zamkniętych łukiem dwuramiennym. W górnej strefie znajduje się okno arkadowe o półokrągłym wykroju, dzielone kolumienkami z bazą attycką i kostkowym kapitelu.
Bliźniacze rozwiązanie zastosowano w elewacji południowej tyle, że w miejscu środkowego okna wzniesiono portal baldachimowy o uskokowych, profilowanych ościeżach, zamkniętych półokrągło. W uskoku ościeży znajduje się wąska kolumna z bazą attycką, zwieńczona u nasady archiwolty głowicą kostkową z półkolami. Baldachim wysunięto nieco przed lico muru i pokryto tynkiem z boniowaniem imitującym ciosy kamienne. Na wysokości archiwolty przedzielono go profilowanym gzymsem. Szczyt przyozdobiono fryzem arkadkowym.
Bliźniaczy portal, lecz bez baldachimu, znajduje się w południowej elewacji wieży. W dolnej części o planie kwadratu wieża podzielona jest na trzy kondygnacje fryzami arkadkowymi oraz gzymsem kordonowym i wieńczącym. W górnej partii już ośmioboczna dzielona jest na dwie kondygnacje zwieńczone ostrosłupowym hełmem zakończonym kulą i krzyżem. Elewacje zdobią symetrycznie osadzone okna i blendy, w każdej kondygnacji o innym wykroju. Od strony północnej do podstawy wieży dobudowano zakrystię. W jej elewacjach zdobionych lizenami i fryzem arkadkowym znajdują się dwa okna o prostych ościeżach i półokrągłym zamknięciu.
Wschodnią stronę kościoła (po wydłużeniu jej w XIX wieku) zakończono półokrągłą apsydą. Jej elewację podzieloną na równe części lizenami, wieńczy fryz arkadkowy i profilowany gzyms koronujący. Od wschodu znajdują się trzy duże okna o prostych ościeżach, zamkniętych półokrągło. Zachowało się w nich XIX wieczne oszklenie witrażowe. Szczyt wschodni, w którym znajdują się trzy wąskie okna szczelinowe zdobiony jest fryzem pilastym.
Plac kościelny o dość nieregularnym zarysie, obwiedziony jest kamienno-ceglanym murem z ceglanymi bramami od zachodu i wschodu. Po dziś dzień pełni on rolę cmentarza przykościelnego. Obecnie przy kościele prowadzone są prace osuszające ściany budowli. Przy tej okazji odsłonięto warstwę fundamentową wykonaną z kamienia polnego, oraz zbito częściowo osypujący się tynk ze ścian odsłaniając ich kamienny wątek.
Wyposażenie:
