POCZERNIN ( Pützerlin )
Osada położona nad rzeką Iną, po jej wschodniej stronie, w odległości ok. 1 km na południe od niedokończonej przez Niemców autostrady Berlin-Królewiec, w połowie odcinka Szczecin - Chociwel. Zachował się średniowieczny plan ulicówki.
Źródła
- Najstarsza wzmianka o miejscowości, której nazwa brzmiała wówczas Putczerlyn pochodzi z 1220 roku, Pommersches Urkundenbuch I, 150.
- Ponownie wymienia się ją jako Putczernyn w roku 1345, Pommersches Urkundenbuch III, 155.
- Kościół wzniesiono ok. 1500 roku.
- W roku 1850 nadbudowano drewniany hełm wieży.
- Kościół poświęcono 12 sierpnia 1945 roku.
Architektura:
Wzniesiony w centrum wsi kościół pochodzi z późnego średniowiecza. Dokładna data jego budowy nie została ustalona. Jest to budowla salowa o planie prostokąta, zamkniętego od wschodu pięciobocznie z wieżą od zachodu, orientowana. Ściany wymurowano z nieobrobionego kamienia polnego. Wyjątek stanowią ościeża okien i portali wykonane z kształtki ceramicznej. Otwory okienne rozłożone symetrycznie po trzy w elewacjach północnej i południowej, oraz trzy w zamknięciu prezbiterium, posiadają szerokie ościeża z profilowanej kształtki ceglanej, zamknięte ostrołukowo. Wszystkie osadzone są w górnej części muru. Podobne ościeża posiadają portale wejściowe, są one jednak bardziej rozglifione, uskokowe. Najbardziej okazałym jest portal południowy trójuskokowy, o łagodnym, ostrołukowym zamknięciu. Fazowane ościeża zdobią ceramiczne wałki. Portal zachodni obecnie w kruchcie wieży również trójskokowy, posiada fazowane ościeża o wyraźnie ostrołukowym zamknięciu. Ostatni z portali, w elewacji północnej posiada dwuuskokowe ościeża, zdobione wałkiem i zamknięte ostrołukowo. Wnętrze posiada strop drewniany, belkowany, kryty ceramicznym dachem dwuspadowym, od wschodu pięciopołaciowym.
Wieża zachodnia o wysokości 42 metrów dobudowana została prawdopodobnie nieco później. Do jej budowy użyto kamieni narzutowych i cegły. Z cegły wykonano ościeża portalu, narożniki ścian, ościeża blend oraz gzymsy: kordonowy i okapnikowy. Na uwagę zasługuje dekoracja ścian północnej, południowej i zachodniej wieży, złożona z trzech ostrołukowych, dużych blend. W blendach środkowych znajdują się okna szczelinowe o różnej wysokości oraz rozdzielający je okulus.
Drewniany hełm wieży o wyraźnie barokowym wykroju wzniesiony został w 1850 roku. Posiada on konstrukcję szkieletową, szalowaną, krytą cynkowaną blachą. Dolna część posiada plan kwadratu, górna ośmioboku. Wieńczy go ostrosłupowa iglica z kulą i krzyżem.
Plac kościelny o nieregularnym zarysie otoczony jest kamiennym murem z ceglanymi bramkami. Znajdował się na nim cmentarz przykościelny.
Wyposażenie:
- Późnogotycki krucyfiks z początku XVI wieku. Forma w kształcie litery T (210 x 175 cm) z medalionami Ewangelistów na zakończeniach ramion, polichromowany.
- Balustrada chóru z 1600 roku.
- Gotyckie tabernakulum ścienne (sakrarium) umieszczone w niszy ściany wschodniej (69 x 39 cm). Wnętrze wyłożone drewnem polichromowanym na kolor niebiesko-zielony z czerwonymi gwiazdkami. Zamykane kutą kratą i drewnianymi drzwiczkami.
