Architektura Pomorza

- W roku 1784 wieś przechodzi w posiadanie rodu von Carnitz.

W centrum wsi w roku 1493 wzniesiono gotycki kościół. Nie wiadomo czy został od nowa wybudowany, czy też zastąpił on wcześniejszą świątynię? Rozwiązanie takie sugerować mógłby zagadkowy, granitowy obiekt, umieszczony w południowo-zachodnim narożniku partii fundamentowej wieży. Początkowo była to świątynia halowa z wieżą od zachodu rozbudowana w XVII i XVIII wieku. Ściany wykonane są z kamienia narzutowego i cegły.

Prezbiterium wyodrębnione jest trójbocznym zamknięciem, prześwietlonym dwoma ostrołukowymi oknami. Korpus nawowy posiada duże gotyckie okna i strop belkowany pokryty polichromią o motywach roślinnych. Całość kryta jest ceramicznym, dwuspadowym dachem. Podczas wspomnianej przebudowy dodano nieco niższe skrzydła pseudotranseptu. Znajdują się w nich wejścia do świątyni. Szczególnie potraktowano elewacje szczytowe każdego z nich nadając im odmienny styl.

Od zachodu nawa zamknięta jest nieco węższą wieżą, wzniesioną na planie kwadratu. Solidna i szersza podstawa, jak i wyodrębnienie partii narożnikowych sprawiają wrażenie oskarpowania. Trójkondygnacyjnemu podziałowi wnętrza odpowiada układ podwójnych, półkoliście zamkniętych okien. Wieża zwieńczona jest drewnianym hełmem z ośmioboczną latarnią zakończoną szpicem.

Plac kościelny porośnięty starodrzewiem otoczony jest ceglanym murkiem z bramkami. Symboliczny głaz z tablicą pamiątkową informuje, iż przed wojną pełnił on funkcję parafialnego cmentarza.

Objektem szczególnie ciekawym i zagadkowym zarazem, jest wspomniany już granitowy kamień posadowiony w partii fundamentowej południo-zachodniego narożnika wieży. Nic nie mówią o nim znane mi dotychczas materiały. Jego owalny kształt, dokładność obróbki a przede wszystkim pokrywająca go płaskorzeźba (postać ze skrzyżowanymi na piersiach rękami i wyraźnie uskrzydlone postacie ze złożonymi rękami) pozwala przypuszczać, że może być to romańska chrzcielnica pochodząca z wcześniejszego kościoła. Dość powszechną prakryką w budownictwie sakralnym było bowiem wznoszenie nowej świątyni na fundamentach lub pozostałościach wcześniejszego objektu (podwalina), nawet pogańskiego.

Być może jest to chrzcielnica pochodząca jeszcze z czasów chrystianizacji Pomorza Zachodniego przez biskupa Ottona, który w pobliskiej Cerkwicy udzielał chrztu i bliżej nam nie znaną drogą udał się nad bałtyk? Być może pochodzi ona z niezlokalizowanej dotąd miejscowości Kłodona, w której również odbywał się chrzest?

- Ołtarz barokowy z 1641 roku ze scenami Ostatniej Wieczerzy w predelli, Ukrzyżowania i Zmartwychwstania.