dodano: 2004-02-03 00:00:00
edycja: 2024-03-03 23:34:50
odsłon: 8243
KARNICE ( Karnitz )
województwo: zachodniopomorskie
powiat: gryficki
gmina: Karnice
diecezja: szczecińsko-kamieńska
dekanat: Trzebiatów
parafia: św. Stanisława Kostki
Duża wieś położona na Równinie Gryfickiej, przy lini sezonowej kolei wąskotorowej Gryfice-Rewal-Trzebiatów i szosie Cerkwica-Rewal. Do 1945 roku przebiegała tędy linia kolejowa normalnotorowa z Kamienia Pomorskiego do Trzebiatowa zbudowana w 1906 roku. Siedziba gminy.
Źródła
- W dokumentach z roku 1170 i 1208 wymienia się osadę Karcene.
- W roku 1784 wieś przechodzi w posiadanie rodu von Carnitz.
Architektura:
W centrum wsi w roku 1493 wzniesiono gotycki kościół. Nie wiadomo czy został od nowa wybudowany, czy też zastąpił on wcześniejszą świątynię? Rozwiązanie takie sugerować mógłby zagadkowy, granitowy obiekt, umieszczony w południowo-zachodnim narożniku partii fundamentowej wieży. Początkowo była to świątynia halowa z wieżą od zachodu rozbudowana w XVII i XVIII wieku. Ściany wykonane są z kamienia narzutowego i cegły.
Prezbiterium wyodrębnione jest trójbocznym zamknięciem, prześwietlonym dwoma ostrołukowymi oknami. Korpus nawowy posiada duże gotyckie okna i strop belkowany pokryty polichromią o motywach roślinnych. Całość kryta jest ceramicznym, dwuspadowym dachem. Podczas wspomnianej przebudowy dodano nieco niższe skrzydła pseudotranseptu. Znajdują się w nich wejścia do świątyni. Szczególnie potraktowano elewacje szczytowe każdego z nich nadając im odmienny styl.
Od zachodu nawa zamknięta jest nieco węższą wieżą, wzniesioną na planie kwadratu. Solidna i szersza podstawa, jak i wyodrębnienie partii narożnikowych sprawiają wrażenie oskarpowania. Trójkondygnacyjnemu podziałowi wnętrza odpowiada układ podwójnych, półkoliście zamkniętych okien. Wieża zwieńczona jest drewnianym hełmem z ośmioboczną latarnią zakończoną szpicem.
Plac kościelny porośnięty starodrzewiem otoczony jest ceglanym murkiem z bramkami. Symboliczny głaz z tablicą pamiątkową informuje, iż przed wojną pełnił on funkcję parafialnego cmentarza.
Objektem szczególnie ciekawym i zagadkowym zarazem, jest wspomniany już granitowy kamień posadowiony w partii fundamentowej południo-zachodniego narożnika wieży. Nic nie mówią o nim znane mi dotychczas materiały. Jego owalny kształt, dokładność obróbki a przede wszystkim pokrywająca go płaskorzeźba (postać ze skrzyżowanymi na piersiach rękami i wyraźnie uskrzydlone postacie ze złożonymi rękami) pozwala przypuszczać, że może być to romańska chrzcielnica pochodząca z wcześniejszego kościoła. Dość powszechną prakryką w budownictwie sakralnym było bowiem wznoszenie nowej świątyni na fundamentach lub pozostałościach wcześniejszego objektu (podwalina), nawet pogańskiego.
Być może jest to chrzcielnica pochodząca jeszcze z czasów chrystianizacji Pomorza Zachodniego przez biskupa Ottona, który w pobliskiej Cerkwicy udzielał chrztu i bliżej nam nie znaną drogą udał się nad bałtyk? Być może pochodzi ona z niezlokalizowanej dotąd miejscowości Kłodona, w której również odbywał się chrzest?
Prezbiterium wyodrębnione jest trójbocznym zamknięciem, prześwietlonym dwoma ostrołukowymi oknami. Korpus nawowy posiada duże gotyckie okna i strop belkowany pokryty polichromią o motywach roślinnych. Całość kryta jest ceramicznym, dwuspadowym dachem. Podczas wspomnianej przebudowy dodano nieco niższe skrzydła pseudotranseptu. Znajdują się w nich wejścia do świątyni. Szczególnie potraktowano elewacje szczytowe każdego z nich nadając im odmienny styl.
Od zachodu nawa zamknięta jest nieco węższą wieżą, wzniesioną na planie kwadratu. Solidna i szersza podstawa, jak i wyodrębnienie partii narożnikowych sprawiają wrażenie oskarpowania. Trójkondygnacyjnemu podziałowi wnętrza odpowiada układ podwójnych, półkoliście zamkniętych okien. Wieża zwieńczona jest drewnianym hełmem z ośmioboczną latarnią zakończoną szpicem.
Plac kościelny porośnięty starodrzewiem otoczony jest ceglanym murkiem z bramkami. Symboliczny głaz z tablicą pamiątkową informuje, iż przed wojną pełnił on funkcję parafialnego cmentarza.
Objektem szczególnie ciekawym i zagadkowym zarazem, jest wspomniany już granitowy kamień posadowiony w partii fundamentowej południo-zachodniego narożnika wieży. Nic nie mówią o nim znane mi dotychczas materiały. Jego owalny kształt, dokładność obróbki a przede wszystkim pokrywająca go płaskorzeźba (postać ze skrzyżowanymi na piersiach rękami i wyraźnie uskrzydlone postacie ze złożonymi rękami) pozwala przypuszczać, że może być to romańska chrzcielnica pochodząca z wcześniejszego kościoła. Dość powszechną prakryką w budownictwie sakralnym było bowiem wznoszenie nowej świątyni na fundamentach lub pozostałościach wcześniejszego objektu (podwalina), nawet pogańskiego.
Być może jest to chrzcielnica pochodząca jeszcze z czasów chrystianizacji Pomorza Zachodniego przez biskupa Ottona, który w pobliskiej Cerkwicy udzielał chrztu i bliżej nam nie znaną drogą udał się nad bałtyk? Być może pochodzi ona z niezlokalizowanej dotąd miejscowości Kłodona, w której również odbywał się chrzest?
Wyposażenie:
- Ołtarz barokowy z 1641 roku ze scenami Ostatniej Wieczerzy w predelli, Ukrzyżowania i Zmartwychwstania.
- Ambona barokowa z początku XVIII wieku.
- Chrzcielnica ufundowana w 1705 roku przez Zofię Juliannę von Blückern.
- Empora chórowa z barokowymi organami z XVII wieku, bardzo bliskimi warsztatowo prospektowi z katedry kamieńskiej.
- Na południowej ścianie prezbiterium dwuczęściowy marmurowy nagrobek Adolfa Karola grafa von Karnitz.
- Po południowej stronie kościoła znajduje się neogotycka kaplica grzebalna rodziny von Karnitz z rodowym herbem i mandylionem Chrystusa na froncie.
03 lutego 2004r.
03 marca
8243