HOHEN - REINKENDORF
Wieś o średniowiecznym rodowodzie i dobrze zachowanym planie owalnicy, położona w odległości ok. 10 km na południe od przejścia granicznego w Rosówku i 2 km na zachód od Gartz.
Źródła
Architektura
Kościół założony został w centrum osady na niewielkim wyniesieniu. Posiada charakterystyczny dla granitowego budownictwa wiejskiego plan prostokąta z masywem wieżowym od zachodu, nieco szerszym niż korpus nawowy i prostokątnym prezbiterium nieco węższym od nawy, prosto zamkniętym. Ściany tej salowej i orientowanej świątyni wzniesiono z dokładnie obrobionych kwadr granitowych, ułożonych w regularne warstwy. Posadowiono je na kamiennym fundamencie i fazowanym cokole. Gzyms koronujący ceglany, współczesny. Dokładniej obrobiono kwadry narożnikowe oraz obramienia portali i okien.
Okna osadzono symetrycznie po dwa w korpusie nawowym i prezbiterium. Posiadały one mocno rozglifione na zewnątrz, delikatnie ostrołukowe ościeża, wykonane z kwadr i klińców granitowych. Okna takie zachowały się jedynie w prezbiterium, w korpusie nawowym przebudowano je w XIX wieku, znacznie poszerzając. Obecnie posiadają proste, ceglane ościeża, zamknięte ostrołukowo. Przy tej okazji uszkodzono dwa naprzeciwległe portale wejściowe, północny i południowy, zamurowując je niedbale. Posiadały one bardzo ładne, dwuuskokowe ościeża, wykonane z kwadr i klińców granitowych. Portal północny zamknięty był półokrągło, południowy zaś delikatnie ostrołukowo, z elementem zwornikowym. Podobny portal znajduje się w elewacji zachodniej wieży. Ościeża jego są jednak węższe i znacznie wyższe. W południowej ścianie prezbiterium znajduje się jeszcze jedno wejście (obecnie zamurowane) o ceglanych, ostrołukowych ościeżach. Wielce prawdopodobne jest, iż w tym miejscu znajdował się jeszcze jeden niewielki portal, prowadzący do prezbiterium, lecz został on zastąpiony przez obecny.
W elewacji wschodniej znajduje się dobrze znany układ trzech okien o tej samej wysokości i wykroju - rozglifione na zewnątrz, ostrołukowe ościeża i skośne parapety. Szczyt wykonany z nieobrobionych otoczaków posiada dwa, centralnie osadzone, niewielkie, ostrołukowe okienka. Powyżej znajduje się niewielki ślepy okulus a w zwieńczeniu szczytu, trzy niewielkie blendy w układzie piramidalnym.
Wieża zachodnia wzniesiona na planie prostokąta, jest nieco szersza od nawy i w dolnej kondygnacji wykonana z kwadr granitowych. Od zachodu znajduje się wspomniany wyżej portal wejściowy do kościoła a w elewacji północnej i południowej okno ostrołukowe o ceglanych ościeżach (współczesne), prawdopodobnie założone w miejscu okien szczelinowych. Nie wiadomo jak wyglądała górna kondygnacja wieży, prawdopodobnie posiadała konstrukcję ryglową a jej zły stan zadecydował o tym, że w XIX wieku wymurowano w cegle nową. Dolną kondygnację nakryto dwuspadowym dachem poprzecznym, z dwoma blendowanymi szczytami od północy i południa. W części centralnej wzniesiono kwadratową wieżę zakończoną szpiczastym hełmem z kulą i krzyżem.
Od strony północnej prezbiterium dobudowana była niewielka zakrystia kryta dachem pulpitowym. Pozostały po niej ślady na elewacji i zamurowane wejście o prostych ościeżach, zwieńczone łukiem odcinkowym.
Wyposażenie:
Wyposażenie kościoła XIX wieczne. Strop belkowany, empora chórowa, ławki. Plac kościelny będący niegdyś cmentarzem otoczony jest kamiennym murem z ceglaną bramą wjazdową od północy.
