Zacząłem od miejscowości Potzlow. Okazały kościół złożony z prostokątnej nawy i nieco szerszej wieży zachodniej wzniesiono w XIII wieku. Po pożarze, który wybuchł w połowie XVIII wieku został częściowo przebudowany. Zmieniono wykrój otworów okiennych, a nadbudowę wieży wymurowano z cegły. Kolejnym kościołem była granitowa budowla w miejscowości Strehlow. Prosty układ salowy z nadbudowaną nad zachodnia partią nawy wieżą dachową o konstrukcji szkieletowej. W narożniku północno-wschodnim zakrystia zamknięta dachem pulpitowym. Posuwając się dalej na północ dotarłem do miejscowości Zollchow. Niewielka kamienna świątynia powstała w XIII wieku, jednak w późniejszych stuleciach została przebudowana. Wieża dachowa kryta szpiczastym hełmem. Jeszcze dalej na północ, we wsi Röpersdorf tuż przed Prenzlau, zastałem kolejną XIII wieczną budowlę wykonaną z kamienia. Niestety i ten kościół został rozbudowany i przebudowany w XIX stuleciu. Na szczęście zachował się zdobiony blendami szczyt i zakrystia. Odbijając ponownie na południe dotarłem do miejscowości Sternhagen. Uderzyła mnie dysproporcja pomiędzy wielkością kościoła i otaczającej go niewielkiej osady. Salowa budowla, niemal ascetyczna w swej formie, powstała być może z fundacji klasztornej. Wieża dachowa nadbudowana została wtórnie. Na zachodniej ścianie wieży, nad portalem, zachowała się kamienna kwadra z tajemniczym rytem geometrycznym. Po powrocie zapoznałem się też z bogatym wyposażeniem wnętrza tego kościoła. Objeżdżając jezioro Sternhagener dotarłem do wsi Lindenhagen. Usytuowany w centrum wsi kościół wzniesiono z kamienia w XIII wieku przebudowując go w późniejszych okresach. Otrzymał klasyczny układ złożony z prostokątnej nawy, wydzielonego kwadratowego w palnie prezbiterium oraz nieco szerszej wieży zachodniej. Nastawę dobudowano w cegle w późniejszym okresie. Zakrystię zamkniętą dachem pulpitowym, sytuowano w tym wypadku po stronie południowej. Dalej na południe znajdowała się miejscowość Pinnow. Niewielki salowy kościół wzniesiono w XIII wieku. Wieżyczka dachowa pochodzi z późniejszego okresu. Ciekawy jest portal południowy osadzony w trójkątnej wnęce, niestety przemurowany. Po bokach umieszczono kwadry z rytem florystycznym.
