WOROWO ( Wurow )
województwo: Zachodniopomorskie
powiat: łobeski
gmina: Łobez
diecezja: szczecińsko-kamieńska
dekanat: Łobez
parafia: Bełczna – filia p.w. Imienia Maryi
Niewielka wieś położona nad meandrującą Regą w odległości 7km na północ od Łobza, przy linii kolejowej Stargard Szczeciński-Gdańsk.
Źródła
- Kościół wzniesiono w 1707 roku.
- W XIX wieku został rozbudowany o kaplicę.
- Poświęcony 1948 roku.
- W roku 1977 częściowo przebudowany i restaurowany.
Architektura:
Kościół usytuowany został w centrum wsi przy skrzyżowaniu dróg, na niewielkim, sztucznym wyniesieniu. Jest to budowla salowa, orientowana, wzniesiona na planie prostokąta z wieżą zachodnią nadbudowaną nad korpusem nawowym. Ściany o konstrukcji szkieletowej posadowione zostały na kamiennym fundamencie i wysokiej, ceglanej podmurówce (obecnie otynkowanej). Trudno jest stwierdzić, w jaki sposób osadzono pionowe słupy; czy bezpośrednio w podmurówce?, czy też - jak nakazywałaby praktyka budowlana - w drewnianej podwalinie, którą musiałby skrywać obecny, wysoki cokół? Słupy powiązane są poziomymi ryglami, narożnymi zastrzałami i spinającym całość oczepem. Powstała w ten sposób konstrukcja tworzy niemal kwadratowe przestrzenie fach wypełnione cegłą (ryglówka), otynkowaną i pobieloną. Jedyne wejście do świątyni znajduje się w elewacji zachodniej. Posiada ono proste ościeża zamknięte dekoracyjnym nadprożem. We wszystkich elewacjach (z wyjątkiem wschodniej) znajdują się po dwa symetrycznie osadzone okna o prostych ościeżach, zamkniętych łukiem odcinkowym. Do północnej i południowej ściany dobudowane zostały centralnie dwie kaplice. Wzniesione na planie kwadratu, otwarte do wewnątrz, przedzielone są emporami i przykryte dachami dwuspadowymi, poprzecznymi do osi kościoła. Ich trójkątne szczyty o renesansowej formie zdobione są centralnie osadzonym okulusem i gzymsem gierowanym. W elewacjach wschodnich znajdują się durze, okna o prostych ościeżach, zamknięte łukiem koszowym z półokrągłym gzymsem okapnikowym.
Wnętrze w całości otynkowane i pobielone, zamknięte jest płaskim stropem belkowanym i dwuspadowym dachem, krytym dachówką cementową.
Słupowa konstrukcja wieży zachodniej osadzona jest bezpośrednio w więźbie dachowej i odeskowana. Posiada plan kwadratu i jeszcze do niedawna zwieńczona była barokowym hełmem z ośmioboczną latarnią. Obecnie posiada prowizoryczne, płaskie zadaszenie. Brak otworów okiennych czy chociażby żaluzji w elewacjach wieży pozwala przypuszczać, iż nie pełniła ona roli dzwonnicy.
Plac kościelny o regularnym, prostokątnym zarysie otoczony jest kamienno-ceglanym murem, zwieńczonym niskim parkanem z siatki ogrodzeniowej. Do roku 1945 pełnił on rolę cmentarza. Od strony zachodniej znajdują się schody wiodące na plac kościelny i do świątyni.
Wyposażenie:
- Resztki ołtarza ambonowego z XVII wieku.
