Stargard Szczeciński - Kościół Najświętszej Maryi Panny
gm. Stargard Szczeciński
pow. stargardzki
Sygnaturka usytuowana na kalenicy dachu, wprost nad łukiem tęczowym rozgraniczającym przestrzenie korpusu nawowego i prezbiterium.
Wymurowano ją z cegły w formie prostej, smukłej wieżyczki, wzniesionej na planie kwadratu. Wszystkie ściany zakończone szczytami przeprute zostały smukłymi otworami. Profilowane kształtką ceramiczną ościeża zamknięto ostrołukiem. Również naroża ścian wykonano z kształtki ceglanej o przekroju wałka. Wnętrze zamknięto ceglanym hełmem ostrosłupowym. Szczyty oraz naroża zwieńczono ozdobnymi kulami, hełm zaś metalowym krzyżem z kulą u nasady.
Walory estetyczne podniesiono użyciem naprzemiennie cegły zwykłej oraz tzw. zendrówki oraz mozaikową dekoracją szczytów. Ściany wzmocniono stalowymi ściągami. Wewnątrz umieszczono jarzmo dzwonu z przytwierdzoną doń niewielką sygnaturką.
Wymurowano ją z cegły w formie prostej, smukłej wieżyczki, wzniesionej na planie kwadratu. Wszystkie ściany zakończone szczytami przeprute zostały smukłymi otworami. Profilowane kształtką ceramiczną ościeża zamknięto ostrołukiem. Również naroża ścian wykonano z kształtki ceglanej o przekroju wałka. Wnętrze zamknięto ceglanym hełmem ostrosłupowym. Szczyty oraz naroża zwieńczono ozdobnymi kulami, hełm zaś metalowym krzyżem z kulą u nasady.
Walory estetyczne podniesiono użyciem naprzemiennie cegły zwykłej oraz tzw. zendrówki oraz mozaikową dekoracją szczytów. Ściany wzmocniono stalowymi ściągami. Wewnątrz umieszczono jarzmo dzwonu z przytwierdzoną doń niewielką sygnaturką.