MIERZYN ( Möhringen )
Ta podszczecińska wieś położona po zachodniej stronie miasta, przy drodze wiodącej do drogowego przejścia granicznego z Niemcami w Lubieszynie już niebawem zapewne zostanie wchłonięta przez miasto.
Źródła
Architektura:
Zlokalizowany w centrum wsi kościół jest budowlą salową założoną na planie prostokąta, orientowaną, bez chóru, z wieżą od strony zachodniej. Zbudowany w XIII wieku posiada cechy charakterystyczne dla tzw. stylu przejściowego - romanizmu w gotyk. Na uwagę zasługuje staranne ułożenie warstw kwadr granitowych tworzących ściany, jak również precyzyjne ich ociosanie. Powierzchnie pomiędzy kwadrami wypełnione są zaprawą wapienną, na której wykonano boniowanie podwójną linią równoległą.
Kościół posiadał dwa ostrołukowe, dwuuskokowe portale wykonane z ciosów i klińców granitowych, ościeża nie posiadały zwornika. Portal zachodni-wieżowy został usunięty a północny zamurowano. Z wnętrza hali wieżowej do kościoła prowadzi szerokie, ostrołukowe przejście.
Zachowały się tylko niektóre pierwotne otwory okienne, w elewacji północnej jedno, od południa dwa i w ścianie wschodniej trzy, w układzie piramidalnym. Posiadają one charakterystyczną dla romanizmu formę; wąskie, wydłużone, rozglifione na zewnątrz, granitowe ościeża, zamknięte półkoliście. W późniejszym okresie przemurowano jedynie zamknięcia nadając im formę ostrołukową z ceglanym obramieniem. Pozostałe okna o prostych ościeżach wykuto prawdopodobnie w miejscu pierwotnych.
Bardzo ciekawy jest szczyt wschodni, posiadający charakterystyczną dla architektury tamtego okresu dekorację. Stanowi ją blenda w formie krzyża oraz podwójne, półkoliście zamknięte blendy pod jego ramionami - wszystkie w obramieniu ceglanym.
Wieża zachodnia założona na planie prostokąta, jest tej samej szerokości co korpus świątyni, tylko nieznacznie od niej wyższa. W połowie swej wysokości wykonana z ciosów granitowych a w połowie drewniana i zwężona. Posiada smukły, ośmioboczny hełm z latarnią i szpicem, zwieńczonym kulą i krzyżem. Kryty jest on blachą miedzianą.
Wnętrze świątyni jednoprzestrzenne z drewnianą emporą muzyczną wspartą na czterech słupach. Całość kryta jest ceramicznym dachem dwuspadowym. W latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku dobudowano od południa zakrystię i przeprowadzono remont świątyni. Poświęcono ją 2 lutego 1947 roku.
Starannie ociosane kwadry o regularnym układzie w poziomych warstwach, przy ostrej formie portali i łuku w przejściu z wieży do nawy, świadczy o powstaniu budowli w czwartej ćwierci XIII wieku. Za datą tą przemawia także dekoracja szczytu, zbliżona do tej jaką posiadał kościół w Siadle Górnym wzniesiony w latach 1272-1286, położony również na obrzeżach Szczecina - niestety świątynię tą po roku 1945 rozebrano.
Wyposażenie:
