KOŁBASKOWO ( Kolbitzow )

Województwo: zachodniopomorskie

Powiat: policki

Gmina: Kołbaskowo

Diecezja: szczecińsko-kamieńska

Dekanat: Szczecin-Pomorzany

Parafia: Świętej Trójcy

Wieś gminna położona przy autostradzie Szczecin-Berlin w pobliżu granicy, w odległości 10 km od Szczecina. Zachowała plan słowiańskiej owalnicy.

Źródła

- W 1243 roku książę Barnim I nadaje klasztorowi cysterek w Szczecinie dziesięcinę z Kołbaskowa.

- W 1286 roku klasztor otrzymuje wieś Kołbaskowo na własność i prawdopodobnie w tym czasie rozpoczyna się budowa kościoła.

- W 1304 roku klasztor cysterek szczecińskich otrzymuje patronat nad kościołem w Kołbaskowie.

- W XVIII wieku dobudowano wieżę.

- W 1950 roku kościół poświęcono i przywrócono do kultu jako filię parafii św. Józefa w Szczecinie.

- 1 czerwca 1951 roku erygowano parafię w Kołbaskowie.

Architektura:

Kościół usytuowano w centrum osady. Jest to późnoromańska budowla salowa, wzniesiona na planie prostokąta, bez wieży zachodniej. Elewacje ścian wymurowane są z w miarę regularnie ułożonych warstw kwadr granitowych o niewielkim tylko stopniu obróbki i o różnej wielkości. Jedynie uskokowe portale; południowy (obecnie zamurowany) i nie istniejący już dzisiaj zachodni, a także narożniki, wykonano z dokładniej obrobionych kwadr granitowych.

Elewacja wschodnia posiada charakterystyczny dla tego okresu układ trzech wąskich, ostrołukowych, rozglifionych na zewnątrz okien, z których środkowe jest nieco wyższe. Jej szczyt natomiast ozdobiony jest piramidalną blendą w obramieniu ceglanym. Elewacja zachodnia ze szczytem przesłonięta jest przez dobudowaną w XVIII wieku wieżę, nakrytą płaskim dachem namiotowym. W wieży znajduje się główne wejście do kościoła

W elewacji południowej zachował się relikt pierwotnego okna o ościeżach kamiennych i łuku zamknięcia mniej ostrym jak w pozostałych obmurowanych oknach. Także zachowany portal południowy ma tylko nieznacznie załamaną archiwoltę.

Świątynia posiada strop drewniany i nakryta jest ceramicznym dachem dwuspadowym. W roku 1984 przeprowadzono restaurację świątyni. Odbito wówczas tynki zewnętrzne, odsłonięto wątek gotycki ścian i okien. We wnętrzu odnowiono posadzkę, strop, ściany, odkryto portal południowy. Wykonano również nowe oszklenie witrażowe. Uporządkowano także plac kościelny otoczony kamienno-ceglanym murem.