Architektura Pomorza

Duża wieś o średniowiecznym rodowodzie położona na południowych rubieżach Pojezierza Myśliborskiego, w odległości 6 km na południowy zachód od Myśliborza. Swój rozwój zawdzięcza kolonizacji niemieckiej, wtedy też powstał jej ulicowy układ. Pierwsza źródłowa wzmianka pochodzi z roku 1337, w księdze ziemskiej margrabiego brandenburskiego Ludwika Starszego zapisana została nazwa Rostin. Na przełomie XV i XVI wieku Rościnem władał ród von Damnitz. Dynamiczny rozwój osady przypadł na wiek XVII i XVIII. Po stronie południowej kościoła powstało rozległe założenie folwarczne oraz dworskie z rozległym parkiem, założone przez rodzinę von Bredow.  Oni też wznieśli nową świątynię po drugiej stronie drogi. W 1753 roku pułkownik von Bredow założył w Rościnie fabrykę fajek glinianych, która funkcjonowała do początku XIX wieku. Pod koniec tego stulecia Oskar von Wess rozbudował dwór nadając mu rezydencjalną formę. Po 1945 roku znajdowały się w nim biura PGR i mieszkania pracowników. Wyeksploatowany budynek został w końcu porzucony i ulega postępującej dewastacji. 

- Kościół wzniesiono w drugiej połowie XVIII wieku.

- W wieku XIX przybudowany.

- Odrestaurowany w latach 1920-1922.

- Poświęcony 15.10.1946 r.

Kościół św. Rocha jest drugą świątynią jaką wzniesiono w tej miejscowości. Usytuowano go pośrodku wiejskiej zabudowy na sztucznie usypanej platformie. W celu zabezpieczenia przed osunięciem, od strony drogi, wykonano kamienny mur oporowy z szerokim wejściem od wschodu i zachodu. Jest to budowla salowa, wzniesiona na planie prostokąta, bez wyodrębnionego prezbiterium z wieżą od zachodu. Posiada cechy barokowo-klasycystyczne. Wszystkie ściany wymurowano z cegły palonej i otynkowano, wieńcząc je niewielkim okapem z profilowanym gzymsem. Wschodnie naroża ścian zaokrąglono i ozdobiono dekoracyjnym boniowaniem. Całość zamknięto stropem belkowym i dachem trójspadowym krytym dachówką ceramiczną. W okresie nowożytnym przesłonięto strop płytami drewnianymi tworząc strukturę kasetonową.

 

Wejście do kościoła znajduje się pośrodku ściany południowej. Proste dwuskrzydłowe drzwi deskowane z dekoracyjnymi zawiasami, otwierane na zewnątrz, osadzone są w drewnianej ościeżnicy o półokrągłym wykroju. Nad portalem pozostał ślad po kwadratowej tablicy, zapewne fundacyjnej. Nie wiadomo czy została rozbita czy ukradziona, czy znajduje się w renowacji? Drugie wejście znajduje się w południowej ścianie podstawy wieży. Portal o jednouskokowym ościeżu obwiedziony ozdobną opaską tynkarską wprowadza do kruchty wieżowej, a stąd przez bliźniaczy portal do wnętrza kościoła. Jednoskrzydłowe drzwi z dekoracyjnym deskowaniem otwierane są do wewnątrz.  

 

Identyczny wykrój otrzymały okna. Rozmieszczone są w ścianach symetrycznie na przestrzał: w północnej cztery, we wschodniej jedno, w południowej trzy. Ich podstawę stanowi wysoki parapet. Jedynie w partii zachodniej ścian północnej i południowej, ze względu na znajdującą się wewnątrz emporę chórową, pojedyncze okna zostały podzielone na dwa otwory, zamknięte łukiem odcinkowym i pełnym.

 

Wieża zachodnia otrzymała plan kwadratu. Podziały kondygnacyjne wyznaczają uskoki muru z profilowanym gzymsem kordonowym. Podstawa wieży posiada tylko jedno okno szczelinowe w ścianie północnej oraz portal wejściowy od południa. W drugiej kondygnacji zastosowano okna eliptyczne, a w trzeciej o wykroju półokrągłym. Tuż pod dachem znajdują się okrągłe blendy, w których osadzony były tarcze zegarowe. Wieża zamknięta jest dachem ostrosłupowym krytym dachówką ceramiczną i zwieńczona iglicą z wiatrowskazem i różą wiatrów. Na chorągiewce widnieje data 1922. Do roku 1945 wieża posiadała barokowy hełm z ażurową latarnią.     

    

Niewielki plac kościelny o prostokątnym zarysie graniczy od południa z przebiegającą przez wieś drogą, od północy z czynnym cmentarzem. W głębi nekropolii zachowały się stare nagrobki i płyty nagrobne.     

- Empora zachodnia wsparta na profilowanych słupach i filarach posiada trójdzielną balustradę zdobioną arkadą. Ażurowe przeszklenie empory pochodzi z czasów kiedy odbywała się na niej katechizacja.    

- Ambona przyścienna o kielichowej formie bez baldachimu. Wieloboczny płycinowy kosz wsparty na profilowanym filarze. Schody przyścienne, proste.  

- Chrzcielnica o kielichowej formie, wieloboczna.  

- Witraż przedstawiający Chrystusa Pantokratora z inskrypcją.

- Dwa dzwony, mniejszy z 1887 roku.

- Pozostałe wyposażenie nowożytne.