SIBIN ( Zebbin )
województwo: zachodniopomorskie
powiat: kamieński
gmina: Kamień Pomorski
diecezja: szczecińsko-kamieńska
dekanat: Kamień Pomorski
parafia: Jarszewo - filia pw. Chrystusa Króla
Niewielka wieś położona nad rzeką Dziwną przy trakcie Wolin - Kamień. Rodowodem swym sięga wczesnego średniowiecza na co wskazuje chociażby słowiańskie brzmienie nazwy Sybin, Sebin, możliwy źródłosłów to Siebino, Sobino.
Źródła
- Najstarsza wzmianka źródłowa pochodzi z 1288 roku kiedy to wymienia się kościół.
- Od 1491 r. kościół parafialny dla mieszkańców wsi: Sibin, Dramino, Kukułowo, Piaski i Rozwarowo.
- Po roku 1945 doprowadzony do ruiny. Odbudowany w latach 1977-1978 (z wyjątkiem wieży).
- Przywrócony do kultu uroczystym poświęceniem 10 XII 1978 roku. Kościół filialny parafii w Jarszewie.
Architektura:
Kościół w Sibinie wzniesiono pośrodku osady. Jest to salowa świątynia zamknięta od wschodu trójbocznie z wieżą od strony zachodniej. Dekoracja blendowa szczytu zachodniego wskazywać może na pierwotne bezwieżowe założenie.
Wszystkie ściany świątyni wzniesiono z kamienia narzutowego i cegły. Przy czym w partii fundamentowej zastosowano sporych rozmiarów głazy. Podział murów wyznaczają symetrycznie rozłożone skarpy i trójdzielne gotyckie okna z profilowaniami i laskowaniem.
Pierwotnie, wejście do kościoła znajdowało się tylko od strony zachodniej przez uskokowy, gotycki portal. Drugi ostrołukowy portal znajduje się w ścianie południowej, został on jadnak później wykonany.
Świątynia posiada płaski strop belkowany, kryty ceramicznym dachem dwuspadowym. Wieża zachodnia na planie kwadratu. Podstawa niższa od nawy, kamienno-ceglana. Konstrukcja ryglowa wieży nie zachowała się. Na niej zawieszony był dzwon z 1521 roku.
Plac kościelny otoczony ceglanym murkiem pełnił funkcję cmentarza parafialnego. Do dnia dzisiejszego zachowały się zarysy grobów.
Wszystkie ściany świątyni wzniesiono z kamienia narzutowego i cegły. Przy czym w partii fundamentowej zastosowano sporych rozmiarów głazy. Podział murów wyznaczają symetrycznie rozłożone skarpy i trójdzielne gotyckie okna z profilowaniami i laskowaniem.
Pierwotnie, wejście do kościoła znajdowało się tylko od strony zachodniej przez uskokowy, gotycki portal. Drugi ostrołukowy portal znajduje się w ścianie południowej, został on jadnak później wykonany.
Świątynia posiada płaski strop belkowany, kryty ceramicznym dachem dwuspadowym. Wieża zachodnia na planie kwadratu. Podstawa niższa od nawy, kamienno-ceglana. Konstrukcja ryglowa wieży nie zachowała się. Na niej zawieszony był dzwon z 1521 roku.
Plac kościelny otoczony ceglanym murkiem pełnił funkcję cmentarza parafialnego. Do dnia dzisiejszego zachowały się zarysy grobów.
Wyposażenie:
- Barokowy ołtarz z 1752 r.
- Ambona z tego samego roku.
- Organy z 1877 roku.
