SONNENBERG
Niewielka miejscowość położona przy granicy z Polską w odległości 10 km na południowy-zachód od przejścia granicznego Lubieszyn-Linken.
Źródła
Architektura:
Ten wiejski kościółek wybudowany został w XIII wieku w centrum wsi, na niewielkim, sztucznym wyniesieniu. Jest typową dla tego rejonu świątynią salową, założoną na planie prostokąta, bez chóru i wieży. Mury wykonane z dokładnie obrobionych kwadr granitowych, obwiedzione są ukośnie profilowanym cokołem na wysokości drugiej kwadry i zwieńczone uskokowym gzymsem. Dokładniej obrobione są również kwadry narożnikowe.
Ściana północna posiada tylko jedno okno w części prezbiterialnej. Rozglifione ościeża wykonane są z klińców granitowych i zamknięte półokrągło.
Ściana wschodnia wykonana w połowie z kamienia, posiada trzy ostrołukowe okna w układzie piramidalnym o ościeżach kamiennych, rozglifionych na zewnątrz. Zwieńczone są one półokrągło. Północny narożnik tej ściany nosi ślady pęknięć, spowodowanych zapewne osuwaniem się skarpy wyniesienia. Sam szczyt wykonany jest w cegle i pochodzi z późniejszego okresu przebudowy. Posiada on dwa niewielkie okienka doświetlające poddasze.
Najciekawiej prezentuje się strona południowa. Posiada ona trzy okna. Dwa z nich, ostrołukowe i rozglifione na zewnątrz znajdują się w części prezbiterialnej. Trzecie, późniejszego pochodzenia (o nieco innej formie) wybite zostało na zachodnim skraju tej elewacji w sąsiedztwie korpusu wieżowego. W ścianie tej znajdują się dwa, ostrołukowe portale, o ościeżach wykonanych z kwadr i klińców granitowych. Ze względu na jego częściowe otynkowanie nie można stwierdzić, czy archiwolta posiada element zwornikowy. Drugi portal, jednouskokowy, znajduje się w części prezbiterialnej pomiędzy oknami. Obecnie jest on zamurowany.
Wieża o tej samej szerokości i wysokości co nawa, dobudowana została na przełomie XV i XVI wieku z nieznacznie tylko przyciosanych głazów narzutowych. Górna kondygnacja wykonana w systemie ryglowym, obustronnie zwężona, przechodzi w kwadratowy korpus zakończony szpiczastym dachem z iglicą. W podstawie wieży znajduje się portal trójuskokowy, ostrołukowy o ościeżach ceglanych. Cała świątynia kryta jest ceramicznym dachem dwuspadowym.
Wyniesienie przykościelne obwiedzione było kamiennym murem, którego fragmenty są jeszcze zachowane. W jego części południowej znajduje się ceglana brama. Z przykościelnego cmentarza zachowało się tylko kilka kamiennych i żeliwnych krzyży, umieszczonych wzdłuż alejki wiodącej od bramy do kościoła.
Wyposażenie:
