SCHWANEBERG
W wolnym tłumaczeniu nazwa wsi znaczy tyle co "łabędzia góra". Być może okolone jeziorami niewielkie wzniesienie, na którym lokowano miejscowość mogło być wcześniej siedliskiem tych pięknych ptaków.
Dotarcie do miejscowości jest nieco utrudnione ze względu na oddzielające ją bagniste tereny ciągnące się wzdłuż rzeczki Randow, płynącej na osi północ-południe równolegle do granicy z Polską. Zresztą stanowi ona w tym miejscu również naturalną granicę między landami Uckermark i Uecker-Randow. Najłatwiej jest dojechać samochodem. Po przekroczeniu granicy w Kołbaskowie-Pomellen, na zjeździe nr 4 odbijamy na północ i po ujechaniu 4 km jesteśmy na miejscu.
Źródła
Źródeł historycznych chwilowo brak.
Architektura:
Metrykę mijscowości stanowi bez wątpienia monumentalna bryła orientowanego, granitowego kościoła, wzniesionego w centrum wsi na niewielkim, naturalnym wyniesieniu. Stanowi on wręcz wzorcowy przykład świątyni salowej z wyodrębnionym prostokątnym chórem prosto zamkniętym i zachodnim masywem wieżowym tej samej szerokości co nawa. Wszystkie ściany wykonane są z dokładnie obrobionych kwadr granitowych o zbliżonej wielkości, ułożonych w regularne poziome warstwy. Nieco lepiej spasowane są kwadry i klińce stanowiące ościeża portali i okien oraz narożnikowe. Zarówno nawa jak i chór kryte są ceramicznym dachem dwuspadowym. Wydaje się, iż kościół nie posiadał cokołu ani gzymsu. Korona murów w korpusie nawowym i w prezbiterium została przebudowana.
Salowa nawa kościoła posiada rzut prostokąta. Od zachodu zamknięta jest masywem wieżowym, od wschodu zaś łączy się z prostokątnym prezbiterium. Doskonała symetria w rozmieszczeniu trzech okien i portalu w obu elewacjach, jest świadectwem wielkiego kunsztu strzechy budowlanej wznoszącej tę świątynię. Przejawem tej wyrafinowanej sztuki budowlanej są okna, posiadające charakterystyczną formę wąskich otworów, o mocno rozglifionych na zewnątrz ościeżach, zwieńczonych ostrołukiem i posiadających skośne parapety. Dwa dwuuskokowe, ostrołukowe portale, wykazują już jednak pewne różnice w wykonaniu.
Identyczna symetria występuje w części prezbiterialnej. Zarówno w ścianie południowej jak i północnej znajdują się dwa, wąskie okna o mocno rozglifionych i półokrągło zamkniętych ościeżach z ukośnymi parapetami. Wschodnia ściana prezbiterium posiada trzy, wąskie okna w układzie piramidalnym, z których śrokowe jest nieco wyższe. Ościeża również są rozglifione na zewnątrz, zamknięte półokrągło ze skośnymi parapetami. Widoczny (mimo otynkowania) uskok u podstawy szczytu pozwala przypuszczać, iż został on przebudowany, podobnie jak cała korona muru w prezbiterium, która otrzymała ceglany gzyms.
Do południowej ściany prezbiterium dobudowano przybudówkę, być może w miejscu znajdującego się tam kolejnego portalu? Mury jej wzniesiono na planie kwadratu z wykorzystaniem kamienia polnego, zwieńczono ceglanym gzymsem i nakryto ceramicznym, dwuspadowym dachem. Szczyt tworzący trójkąt równoramienny zwieńczono pinaklami i otynkowano. Poniżej, pomiędzy dużymi skarpami znajduje się półokrągłe wejście. Przybudówka ta spełnia dzisiaj funkcję kruchty i zakrystii. Nasuwa się więc wniosek, że tylko część prezbiterialna jest odrestaurowana i użytkowana, nawa czeka natomiast na renowację.
Imponująco prezentuje się masyw wieżowy o tej samej szerokości co nawa, znacznie ją jednak przewyższający. Założony na planie prostokąta, urzeka dziś pięknem niczym niezachwianego wątku granitowych kwadr. U korony muru z każdej strony znajdują się po dwa okna o prostych, półokrągło zamkniętych ościeżach. Wieża posiada dwa kamienne szczyty i kryta jest dwuspadowym, ceramicznym dachem, poprzecznym w stosunku do nawy. W podstawie ściany zachodniej znajduje się pokaźnych rozmiarów, trójuskokowy, ostrołukowy portal, wykonany z dużych, dokładnie obrobionych klińców granitowych. Pierwsze ościeże nie posiada elementu zwornikowego. Stanowił on bez wątpienia główne wejście do świątyni. Szkoda więc, że jest obecnie nie używany. Należałoby przynajmniej wymienić (mocno nadwątlone przez czas) drzwi.
Cały plac kościelny o nieregularnym zarysie otoczony jest kamiennym murem z bramami. Do dziś dnia pełni on rolę cmentarza. Cała świątynia jest doskonale utrzymana jak na skromne raczej środki lokalnej społeczności.
Wyposażenie:
Chwilowo brak danych.
