dodano: 2004-11-12 00:00:00 edycja: 2019-04-26 21:56:06 odsłon: 8645

SIADŁO GÓRNE ( Hohenzahden )

Województwo: zachodniopomorskie
Powiat: policki
Gmina: Kołbaskowo
(Niezachowany) 

 

Niewielka wieś o dobrze zachowanym układzie ulicówki, położona na południe od Szczecina w odległości ok. 1km od szosy Szczecin – Kołbaskowo.

Źródła

 

- Wieś wymieniono po raz pierwszy w źródłach z 1191 roku, przy okazji przyznania dziesięciny dla kościoła św. Jakuba w Szczecinie.
- W roku 1272 książę Barnim I przekazał wieś kościołowi NMP w Szczecinie.
- Kościół wymieniono po raz pierwszy w 1286.

Architektura:

Kościół w Siadle Górnym usytuowany był pośrodku wsi, przy samej drodze. Była to budowla salowa założona na planie prostokąta, bez chóru, z wieżą od zachodu. Mury wzniesiono z kwadr granitowych łączonych zaprawą wapienną.
O portalach i pierwotnym wykroju okien jak na razie nie posiadam wiadomości. W okresie przebudowy poszerzono obramienia okien, wykonując je w cegle.
Zachowane zdjęcia archiwalne pozwalają bardziej dokładnie opisać wschodnią elewację kościoła. W szczycie widoczna jest dekoracja w postaci czterech, wąskich, ostrołukowych blend. Pomiędzy nimi znajdowała się blenda o kształcie krzyża łacińskiego w obramieniu ceglanym. Kościół kryty był drewnianym stropem belkowanym i dwuspadowym, ceramicznym dachem. Zaskakuje również układ wnętrza świątyni. Ze zdjęcia archiwalnego wynika, że ołtarz nie posiadał tradycyjnej nadstawy, lecz był odsunięty od ściany wschodniej, do której dostawiona była empora chórowa i organami. Ławki rozmieszczone były wokół ołtarza i ambonki z Pismem Św.
Wieża zachodnia o tej samej szerokości i wysokości co nawa, wzniesiona była w dolnej kondygnacji z kwadr granitowych. Na wysokości połaci dachu przechodziła w konstrukcję szkieletową o planie kwadratu, odeskowaną. Wieńczył ją hełm cebulasty z latarnią, zakończony szpicem z kulą i chorągiewką. W hełmie znajdowały się cztery tarcze zegarowe.
Kościół wraz z niewielkim prostokątnym placem otoczony był kamiennym murem. Po roku 1945 z nieznanych przyczyn świątynię rozebrano. Pozostał po niej tylko plac, na którym wzniesiono dom jednorodzinny, oraz obelisk upamiętniający poległych podczas I wojny światowej mieszkańców wsi.
Cmentarz o nieregularnym zarysie znajdował się na południowym skraju wsi w rozwidleniu dróg. Zachowało się jeszcze ogrodzenie i nieliczne ślady nagrobków.

Wyposażenie:

Nie zachowało się.

Wnętrze kościoła
Posesja w miejscu dawnego kościoła.
Obelisk stojący przed placem kościelnym
Lokalizacja kościoła i cmentarza


12 listopada 2004r. 26 kwietnia 2019r. 8645